Η βίωση και η κατανόηση της έννοιας του λάθους από τους μαθητές στα πλαίσια της εκμάθησης μουσικών οργάνων της ευρωπαϊκής λόγιας παράδοσης: Μια έρευνα θεμελιωμένης θεωρίας.ΠΜΣ Παιδαγωγικό παιχνίδι και Παιδαγωγικό υλικό στην πρώτη παιδική ηλικία, Π.Θ.

Φοιτητής/τρια: 
Αφροδίτη Μιχαηλίδη
Επιβλέπων: 
Παναγιώτης Κανελλόπουλος

 

Το λάθος είναι ένα σύνθετο φαινόμενο με πολλές διαστάσεις. Η παρούσα εργασία εστιάζει στην βίωση και κατανόηση της έννοιας του λάθους στα πλαίσια της εκμάθησης μουσικών οργάνων της ευρωπαϊκής, έντεχνης παράδοσης. Η ανάγκη διερεύνησης προκύπτει από το αυξανόμενο ενδιαφέρον γύρω από την εκπαιδευτική αξία του λάθους που εκδηλώνεται τα τελευταία χρόνια αλλά και από το ότι το λάθος μέσα στα πλαίσια της τέχνης είναι μια έννοια αμφιλεγόμενη, καθώς στις δημιουργικές δραστηριότητες παίζει σημαντικό ρόλο και ο παράγοντας του γούστου και γενικότερα της υποκειμενικής θεώρησης της τέχνης και της δημιουργίας της. Ωστόσο στην περίπτωση της μουσικής παρατηρείται το παράδοξο ο όρος «λάθος» να κατέχει περίοπτη θέση. Η μελέτη της σχετικής βιβλιογραφίας καταδεικνύει την πολυπλοκότητα που παρουσιάζει αυτός ο όρος στο συγκεκριμένο πλαίσιο, εν τούτοις δεν υπάρχουν έρευνες που να ασχολούνται με τη διερεύνησή του. Στόχος της παρούσας έρευνας είναι να κατανοήσει πώς οι μαθητές βιώνουν αλλά και πώς αντιλαμβάνονται το λάθος μέσα στο συγκεκριμένο εκπαιδευτικό πλαίσιο. Για τους σκοπούς της έρευνας διενεργήθηκαν 30 ημι-δομημένες συνεντεύξεις με μαθητές που διδάσκονταν κάποιο μουσικό όργανο της ευρωπαϊκής, λόγιας παράδοσης. Από τις αναλύσεις, για τις οποίες χρησιμοποιήθηκαν οι αναλυτικές στρατηγικές της θεμελιωμένης θεωρίας, προέκυψε η κεντρική κατηγορία «αμφισημία, απαλοιφή και αποδοχή», που συνοψίζει τα ευρήματα της παρούσας έρευνας και απαντάει συνολικά στα ερευνητικά ερωτήματα, και έξι επιμέρους κατηγορίες που επεξηγούν με λεπτομέρεια την παραχθείσα θεωρία: (1) αμφισημία, (2) δυσκολίες προσδιορισμού του λάθους, (3) «εξουσίες», (4) προσέγγιση, (5) ευθύνη και (6) το «φορτίο» του λάθους. Τα ευρήματα της έρευνας, που θεωρούνται πρωτότυπα, καταδεικνύουν ένα μοντέλο διαρκούς επαναπροσδιορισμού της έννοιας του λάθους από τους μαθητές, καθώς και έναν τρόπο βίωσης που συνοψίζεται στην ενοχοποίησή του, στην προσπάθεια απαλοιφής και αποφυγής του μέσω της μίμησης ενός «σωστού» προτύπου και τέλος στην αποδοχή του ως αναπόφευκτο στοιχείο της εκμάθησης μουσικής. Τα ευρήματα δημιουργούν μια βάση για περαιτέρω προβληματισμό και διερεύνηση γύρω από τη συγκεκριμένη θεματική περιοχή. 

Λέξεις κλειδιά: Λάθος, μουσική εκπαίδευση, μουσική, ενόργανη μουσική, μουσικό όργανο, εκτέλεση. 

https://ir.lib.uth.gr/xmlui/handle/11615/45902